Sistem Öldürüyor
Yollarda ölüyoruz…
Geride çocuklarımızı bırakarak…
Kimi zaman da gözü yaşlı anne ve babalar, en büyük acıyı tadıyor yaşanan kazalarla…
Evlatlarını kendi elleriyle toprağa veriyor dayanılmaz acılarla…
***
Doğduk, gözümüzü açtık ve kendi kendimizi bildik bileli Teknecik’ten zehirli kara duman çıkıyor!
Yediğimiz içtiğimiz birçok şey de kanserojen madde var!
Sinir, stres, gelecek kaygısı derken yakalanılan ağır hastalıklar!
Özellikle de kanser!
Bu hastalığa karşı ailecek verilen yıpratıcı ve yorucu süreçler…
Kimi zaman başarı ve mutlulukla sonuçlanan, kimi zaman da hüzünle sona eren!
***
Abartısız her gün karşımıza çıkıyor genç yaşta insanların kalp krizi geçirip hayata gözlerini yumduğu!
Şok oluyoruz…
Korkuya kapılıyoruz…
Çünkü nedenlerini bilmiyoruz!
Kimisi aşı diyor, kimisi stres, kimisi sağlıksız beslenme!
Gerçek olan ise genç yaşta insanların hayatını kaybetmesi…
***
Cinayet…
Ciddi darp…
Hırsızlık…
Uyuşturucu…
Taciz…
Tecavüz…
Ve dahası birçok kötülük insanımızı yine ölüme kadar götürüyor…
***
Tüm bunlar yaşanırken sistemin bekçileri, bu sistemin öldürdüğü insanlarla ilgili en ufak bir adım atmıyor!
“Verdiğimiz koçanların arkasındayız” derken, trafik kazasında insanların ölmemesi için atılan adımların arkasında olduklarını söylemiyorlar…
Çünkü öyle bir adımları yok!
Ya da kansere yakalanan insanların tedavileri için yapılan açılımları veya insan sağlığını tehdit eden unsurları ortadan kaldırmak için atılan adımları açıklayamıyorlar…
İnsanların sokak ortasına öldürülmesinin, darp edilmesinin, sokağa çıkma korkularının giderilmesini sağlayamıyorlar.
Taciz ve tecavüze uğrayan insanlarımızı koruyamıyorlar…
Çünkü sistem bunların tam tersini emrediyor, emir erleri ise biat etme aşkına kendi insanlarının ölümüne çanak tutuyor!
Bu sistem öldürüyor…
Bizi yok ediyor…
