Her Geri Çekilen El; Felakete Yaklaştırıyor!

Küçük bir memleketteyiz…
Neredeyse herkes bir birini tanıyor…
En azından biz Kıbrıslılar…

Ve az çok hepimiz ülkemizin durumunu biliyoruz…

Olaylara ve yaşanılanlara farklı tonlardan yaklaşsak da, aslında sorunun ne olduğunun çok net farkındayız!..

Bağımlılık sorunu da öyle!..

Özellikle uyuşturucu bağımlılığı bu bağlamda öne çıkıyor!..

Son günlerde basınımıza yansıyan ve birisi ölümle diğeri ise bir kamu aracını gaspla sonuçlanan iki olay aslında görmezden geldiğimiz bu sorunun hangi seviyelere ulaştığını bizlere gösterdi!..

Üstelik bu sorun öyle diğer sorunlar gibi daha çok parasız olan toplumun en alt sınıflarında görünmüyor!..

“Benim” diyen, çocuğuna en kaliteli hayatı sunan birçok ebeveynin karşılaştığı ve evladını kurtarmaya çalıştığı bir sorundan bahsediyoruz!..

Memleketin en büyük galerilerinden birine sahip olan kişi, kızının bu yönde ortaya çıkan videoları nedeniyle kalp krizi geçiyordu!..

Geçtiğimiz aylarda ülkenin en önemli ayakkabı ve spor mağazalarından birine sahip iş insanının kızı ile erkek arkadaşı, yasaklı madde ile yakalanmış, hatta erkek arkadaş polislerden kaçmıştı…

Yine yakın geçmişte çok ünlü bir iş insanın oğlu, kullandığı yasaklı maddenin etkisiyle ölümlü bir olaya karışmıştı, hatta ailesi tarafından yurt dışına kaçırılmıştı!..

Neden mi bu örnekleri veriyorum?

Çünkü bu yukarıda bahsettiğim kesim bir şekilde çocuklarını en özel yerlerde tedavi ettirme şansına sahipken, daha alt düzeydeki insanlar bu konuda kendi kendine bakmaktan aciz olan devletin eline bakıyor!..

Oysa bu ultra zengin kesim kafalarını bir havaya kaldırsalar, etraflarına bir bakabilseler, yardıma muhtaç kesimlere bir el atabilseler, inanınız devletin bu yöndeki açıklarını bir nebze olsun kapatacaklar ve toplumsal dayanışma adına büyük bir iyilik yapmış olacaklar…

Ki aralarında bunu yapanlar, bu yardım elini sürekli uzatanlar var…

O nedenle sizlere yardım etmeniz için uzanan insanların elini, sırf bağımlı oldukları için onlara “vebalı” gibi davranarak reddetmeyiniz!..

O uzanan elleri tutunuz!..

Şans veriniz…
Bir defa…
İki defa..
Üç defa…
Dört defa…
Beş defa…

İnanınız bir şekilde sonuç alacaksınız!..

Bağımlı olmak çok kolay ama bağımlılıktan kurtulmak inanınız dünyanın en zor şeyi!..

O nedenle bıkmadan, usanmadan, “Bundan bir b.k olmaz” demeden bu insanlara el uzatınız!..

Çünkü her uzanmayan ve geri çekilen el bu insanları felakete sürüklüyor!..

Üstelik kaç kişi kaldık ki zaten bu memlekette…

Eğer bir birimize bu anlamda da bulunmayacaksak ve yardım eli uzatmayacaksak, artık kendimize “Toplum” demenin de bir anlamı kalmadı…

Lütfen başınızı kaldırıp kendi insanınıza sahip çıkınız…

Her anlamda ve her alanda…