Eskiden Utanma Diye Bir Şey Vardı!

Cypfruvex Müdürü Cemal Redif ile ilgili bugün yazı yazarken, gerçek anlamda sosyal bir devlette yaşıyor olsaydık, Cemal Redif’in isminin önündeki “Cypfruvex Müdürü” unvanını kullanmazdık!..

Ancak bırakınız sosyal devleti, devlet olamamış bu yapıda görevden alınması gereken Redif, dün polis tarafından ifadesi alınıp serbest bırakıldı!..

Sırasıyla;
-Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti…
-Güvenlik Kuvvetleri Komutanlığı…
-Türk Silahlı Kuvvetleri Komutanlığı…

Ve onlara bağlı olan Polis Genel Müdürlüğü, adanın kuzeyinde insan ticareti ve insan kaçakçılığı yapılmasına göz yumdu!..

Öyle ki, Cemal Redif, hiç utanmadan kalkıp hem bu insanların sezon bittikten sonra geldiğini, hem bu insanlara para ödemediğini, hem de bu insanların basına yansıyan yaşam koşullarını açıkça kabul etti!..

Yalnız kabul ederken kullandığı ifadelerle de reelde işlenen ve kendisinin de büyük payı olan insanlık suçunu, ağzından çıkan kelimelerle tekrarlamış oldu!..

“Onların kültüründe bu var” ne demek arkadaş?

Bir kurum müdürü çıkıp yabancı ülkeden gelen işçilere yönelik bu ırkçılığı hangi güce dayanarak yapabiliyor?

Hem insan ticaretine, hem de insan kaçakçılığına karışan, bunların yanında kullandığı ırkçı ifadelerle de insanlık suçu işleyen bu adam hala o koltukta nasıl oturabiliyor?

Şimdiye kadar bu adam görevden alınıp yargının huzuruna çıkartılmalıydı!..

Ancak ne yapıldı?

Göstermelik bir ifade alınıp serbest bırakıldı!..

Bu toplumun geçmişinde “Utanma” diye bir şey vardı…

Şimdilerde bunu da kaybetmiş durumdayız…

Çok yüzsüz bir dönemden geçiyoruz!..

Kimsenin utanması kalmamış!..

Yaptıkları onca usulsüzlüğe ve yolsuzluğa rağmen çıkıp pişkince açıklama yapabiliyorlar!..

Üstelik yalan da söylemekten çekinmiyorlar…

Adam çıkıp hem tüm iddiaları kabul ediyor, hem de dönüp “Gazete ve Barut olayları abarttı” diyor!..

Tüm yetkililere çağrımdır, bu insanlık suçuna gözlerini kapatmayınız!..

Bu insanlık suçu işleyenleri derhal görevden alınız…

Kimsenin kültüründe köle olmak ve köle gibi yaşamak yoktur!..

Bu ülkeye kabul edilen her insana, en az bu ülke vatandaşına sağlanan yaşam koşulu sağlanmalıdır!..

İnsan olmak ve sosyal devlet anlayışı bunu gerektirmektedir!..