Pazar Gününün Anlamı
Gün doğmadan uyandım, horoz, baykuş ve bıldırcın ötüşleriyle.
Taze limon-otu çayımı içtim. Pekmezli gabira ve kuru nordan oluşan minimalist kahvaltımı yaptım. Doğuya döndüm, güneşin doğmasını bekliyorum.
Upuzun yaz Pazarları bitti artık, kısalmaya başladılar. Genel olarak aile günü diye bilinir Pazar. Ailesiyle zaman geçirmeyi tercih eder çoğunluk.
Belki av günü olduğu, belki de mezarlık ziyaretleri en sık da bugün yapıldığı için pek sevmem Pazarları. Haftanın en hüzünlü günüdür benim için.
Farsçadaki ‘bazar’dan geliyor Pazar adı. Çok eskiden pazarın kurulduğu gündü, alışveriş günüydü demek ki.
Eski Türkçede, ‘Birinç Kün’ diye bilinirdi, yani bugünkü anlamıyla, ‘birinci gün’. Türkçede hafta Pazar günüyle başlıyor hala daha.
İngilizcede her gün bir gezegenle ilişkili, bundan dolayı, Sunday (Pazar), güneş günü, güneşe çıkma günü yani. (Nicola Kidman’ın kızının adı da Sunday, daha önce duymadığım, cesaretle verilmiş bir isim)
Rumcası ise Kyraki, Aziz adı. Pazar günü doğan bir azizin adı verilmiş bugüne. (Eski ev sahibimizin adı da Kyraki)
Bütün hafta çalışanlar için, yan gelip yatma, dinlenme, gezme dolaşma, tembellik, dinginlik, huzur günü. İçten içe en huzursuz olduğum gündür oysa Pazar.
Ailesi olmayanlar veya ailesinden uzak olanlar için yalnızlık günü. Yalnızlıktan şikâyetçi değilim gerçi. Yalnızken doğaya daha yakınım. Yalnızlık; mutluluğun en yalın hali belli bir yaştan ve yaşanmışlıktan sonra.
İngiltere’deki Pazarlarım ile Kıbrıs’taki Pazarlarım arasında epeyi fark var. Boğazköy’deki Pazarlarım ile Lisi’deki (Akdoğan) Pazarlarım arasında da.
“Zorla değil, sevmiyorum Pazarları/ parkları elimden alıyorlar…” diyerek giriş yapmıştım 1998’de Manchester’da yazdığım bir şiire.
Manchester’daki o sisli, yağmurlu Pazarları hatırlıyorum: Avrupa’nın en büyük parkı olan Heaton Park ormanındaki yürüyüşlerimi, sincapları, köstebekleri, ağaçkakanları ve tilkileri… Göl kenarında oturup kuğuları, kazları, ördekleri ve diğer su kuşlarını seyretmenin keyfini…
‘Ulusal sevişme günü’ olarak bilinir İngiltere’de pazar günleri. Bütün hafta sevişmeyen veya sevişemeyen çiftler, sevişmeye gayret gösterir mutlaka o gün.
Pazar günü deniz günüdür benim için yıl boyunca (Yaz ayları hariç), ya yüzmeye giderim ya da annemi balık yemeye götürürüm deniz kenarına.
Akşamları daha da artar hüzün ve nostaljinin dozu. Duygusal müzikler, şarkılar dinlemekten kaçınırım bu nedenle.
Şiir bile okuyamam. Belgesel veya film izlerim ekseri.
Evet, bütün hafta çalışıp yorulanlar için dinlenme ve huzur günüdür Pazar. Lakin öğrencilerin ve çalışanların en sevmediği gün olan Pazartesi’nin kaygısı hissedilmeye başlar akşama doğru.
