Eski Sevgililer
“Eski Sevgililer Şehri” başlıklı bir şiir üzerine çalışıyorum Ekim ayından beri. Eski sevgililer hakkında düşünüyorum sık sık.
Hayalet değil, hortlak değil tarihin karanlık köşelerinden çıkıp gelen veya rüyalarımıza giren eski sevgililer.
Toplum dediğimiz şey, eski sevgililerden oluşuyor büyük ölçüde. Hepimiz birilerinin eski sevgilisi değil miyiz?
Anne babamın zamanında böyle değildi belki, artık böyle ama. Hele benim çocuklarımın zamanında işler iyice karışacak bu küçük toplumda.
Uzak ve soğuk bazı eski sevgililer… Bazıları ise hala daha yakın ve sıcak… Tanınmaz hale geldi bazıları, bazıları ise bıraktığımız gibi duruyor… Kimisi kayıp, kimisiyle uzaktan haberleşiyor, kimisiyle de görüşüyoruzdur arada sırada…
Özlüyoruz bazı sevgilileri, hep özleyeceğiz. Bazılarını ise bir daha görmeyelim diye dua ediyoruz. Şahsen bir daha görmek istemediğim eski bir sevgilim yok. Hiçbiriyle kanlı bıçaklı ayrılmadım. Baş belası olmadı hiçbiri.
Arkadaşlığa dönüştürmeyi başardım birçoğunu.
Göte giren şemsiye açılmaz. Olanları değiştiremeyiz. Geçmişi silemeyiz, geçmişle, eski sevgililerle yüzleşmemiz gerek. Düşmanımız değil, yabancımız değil onlar… Eski sevgililerden öğrendik ki, doldurulmaz değildir hiç kimsenin yeri.
Düğümleri çözüyor zaman, bütün o sıkı duygu düğümlerini… Ve üzerinden yeterince zaman geçince affediyoruz hataları, yanlışları ve kazıkları. Affetmeyenler de var, asla affetmeyecek olanlar. Öfkeli eski sevgililer: En zor da onların işi.
Eski sevgililerin yıllar yıllar sonra karşılaşmaları nice romana, filme ve şarkıya konu oldu. Bütün o itiraflar, pişmanlıklar, yoğun duygular… Eski sevgili ve yeni sevgilinin tanışması da ilginç bir durum yaratır her zaman. İlginç öykü ve şiir çıkar bundan.
***
Geçmişi tamir etme projesi kapsamında, kırdığım, üzdüğüm eski sevgililerden özür diledim. Karşılıklı af diledik birbirimizden. Gençtik, fazla içgüdüseldik, düşünmeden hareket ediyorduk, değişkendik, aptaldık…
Evet, geçmişi tamir etme anlaşması imzaladım eski sevgililerle. İlişki değil, iyileştirici bir iletişim; dayanışma, yardımlaşma bu. Ve üstüme düşeni yapmaya çalışıyorum elimden geldiğince, şefkatle sevecenlikle.
Eski sevgililerden kalanlar, küçüklü büyüklü hazineler. Çok, çok şey borçluyum onlara… Hala daha ilginç mesajlar, fotoğraflar, kart postallar, kitaplar ve sürpriz hediyeler gönderiyorlar bana deniz aşırı ülkelerden. Hatta davet edenler var, onları ziyaret etmem için.
Hiçbir eski sevgili kötülük yapmadı bana. Ayrılıklardan sonra en çok da onlar sahip çıktı bana; burada olanlar veya deniz aşırı yaşayanlar.
Her neredeyseler şimdi, seviniyorum, iyi olduklarını, mutlu olduklarını haber alınca. Fırsat buldukça teşekkür ediyorum onlara. Müteşekkirim hepsine.
Eski sevgililer getirdi beni buraya, bu noktaya. İlk sevgili ile son sevgili arasındaki bu istasyonda, anlam vermeye çalışıyorum şimdi bütün o yaşananlara…