Mandıra Türk Cumhuriyeti Milli Marşı

Her şeyimiz var, milli marşımız yok!
Kabul edilebilir bir durum değildir bu.

Ve ben de oturdum, ilk iki kıtası Milli marşımız olmak kaydıyla, üşenmeden, 10 kıtayı da bir tamam güzide memleketimize uyarladım.

Bu vesileyle büyük vatan şairi Mehmet Akif Ersoy’u saygıyla anarım. Üzerinde çalışırken bu eserin muhteşemliğine bir kez daha hayran oldum.

Sürç i lisan ettiysek af ola.

İstikbal Marşı

Korkma, dinmez bu Mandırada dönen en son gombina;
Bitmeden memleketin üstünde yenen en son avanta.
O benim milletimin hırsızdır, memleketi soyacak;
Gombina benimdir, o benim milletimindir ancak.

Atma, kurban olayım, tut çeneni ey koltuktaki ithal!
Avantacı ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz verdiğimiz koltuklar sonra helal…
Hakkıdır, güce tapan, milletimin istiklal!

Ben ezelden beridir bağımlı yaşadım, bağımlı yaşarım.
Hangi çılgın beni özgür kılacakmış? Şaşarım!
Durgun sular gibiyim; keyfime bakar, yatarım;
Yerim kebabı, gonyağı çeker, yaşarım.

Siyasetin âfâkını sarmışsa Juju gibi duvar;
Benim tedaki halka söyleyecek çok yalanım var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir düzeni boğar,
“Hukuk” dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma dürüstleri uğratma sakın;
Siper et gövdeni, devam etsin bu hayâsızca akın.
Gelecektir sana va’dettiği günler Hakk’ın…
Kim bilir, belki yarın… belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı!
Yap üzerine otuz, kırk katlı inşaatları.
Sen şehit arsası aldın, sat gitsin düşünmeden atanı;
Ver gitsin üç kuruşa, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Kara para fışkıracak, toprağı sıksan kara para!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek avantadan beni dünyâda cüdâ.

Ruhumun senden, İlâhî, şudur ancak emeli:
Devam ettirsin rabbim çok sevdiğim bu düzeni!
Bu avantalar-ki partimizin varlığının temeli
Ebedî yurdumun üstünde benim verilmeli

O zaman her seçimde müdahale eder, varsa gücüm
Başarıda akar gözümden boşanıp kanlı yaşım
Fışkırır avantaya konmak için her yerden yandaşım
O zaman yükselerek Arş’a değer, eşit egemen memleketim.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;
Olsun artık verilen avantaların hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, yandaşa yok fazla sual:
Hakkıdır, bağımlı yaşamış seçmenimin rant;
Hakkıdır, güce tapan, milletimin istiklal!