Karma Evlilik Sorunu: Bu Sorun Nedir ve Neden Son Zamanlarda Bu Kadar Gündem Oldu?

Merhaba, ben Sude.

Bundan yaklaşık 23 yıl önce, Kıbrıs adasının kuzey yarısında, Lefkoşa’da dünyaya geldim.

Normal bir üniversite öğrencisiyim. Hatta siyaset ile falan da çok ilgili değildim yakın bir geçmişe kadar. Peki ne mi değişti de bu kadar ilgili oldum birden bire ben siyasetle?

Bir tercih meselesi değildi, çokça zorunlu bırakılmıştım aslında. Onlar, kendi yazdıkları bir tiyatro oyununun içerisindeydiler ve tek amaçları bu oyunu devam ettirmekti. Ettirmeliydiler ki; kimse dışarıdaki gerçek dünyanın farkına varamasın. Ettirmeliydiler ki; kimse gerçeklikten kopuk bu oyunu ‘sahte’ sanmasın.

Güzel maskeler de takmışlar yüzlerine; ruhlarındaki çirkinliği gizlemek istercesine. Büyüsüne kapılıyordu insan, arkasındaki gerçek yüzü sorgulamadan. Bir oyuncuyu gördüm sonra, ansızın maskesi düşecek gibi oldu. Birden bire gerçek yüzü ilişti gözüme.

Olamaz! Bu oyun insanlarımız, halkımız için bir tuzaktı, hemen son bulmalıydı. Oyunu oynayanlar bitirme niyetinde değildi asla, peki bulunamaz mıydı başka bir yolu bu oyunu sonlandırmanın? “Çıkış kapısı.” Orada duruyordu aslında. Yıllardır orada, yanı başımıza duruyordu.

Daha önce birkaç kez denenmişti çıkmak; ancak başarılı olunamamıştı. Kapı, birkaç kişinin açabileceği türden değildi zira. Üzerinde bir sürü ‘kilit’ vardı, ve her birimizin elinde birer ‘anahtar’. Birlikte hareket etmek çok önem arz ediyordu bu kapıdan çıkabilmek için.

Ben de çıkış kapısına giden ışığı görebiliyordum; ama diğer tüm insanlar görebiliyor muydu emin olamıyordum. Herkesi çıkış kapısına yönlendirmenin bir yolunu bulmalıydım.

Hep birlikte hareket etmeliydik, yoksa başka türlü bu oyunun son bulacağı yoktu. Peki, çıkış kapısını nasıl gösterecektim ben tüm insanlara? Sanırım o sahneye çıkmadan mümkün olmayacaktı bu. Bu oyuna ben de dahil olmalıydım artık, ne kadar istemesem de dahil olmalıydım.

‘Oyunu kuralına göre oynamaya başlamalıydım.’ Maskeleri teker teker indirmeli, “işte bakın, çıkış kapısı orada,” diye haykırmalıydım herkese.

“Oyunun son perdesindeyiz artık, bitmesine dakikalar kaldı. Daha fazla zaman yok. Maskelerinizi çıkarmak zorunda kalacaksınız.”

***

Karma evlilik sorunu, aslında yıllardır var olan; ancak yeni yeni gün yüzüne çıkmaya başlayan bir sorun. Neden yıllardır var olan bir sorun, birden bire gündemi bu kadar meşgul ediyor diye düşündünüz mü? Neden birden bire herkesi ilgilendirmeye başlamıştı bu sorun?

Bunca yıldır neden hiç ilgilendirmemişti ya da?

Bundan tam bir sene önce, Şubat 2022’de kendi sosyal medya hesabım üzerinden karma evlilik sorunu ile ilgili bir yazı yayınlamıştım.

Kendi kişisel hikayemden ve karma evlilik sorunu yüzünden yaşadığım tecrübelerden bahsetmiştim. Beklemediğim bir şekilde çok ilgi gördü bu yazı, hatta hiç daha önce gazetede yazmamış biri olarak çeşitli gazetelerde bu yazımın yayınlanması çok heyecanlandırmıştı beni. Çok uzun ve zor bir yola başlamak üzereydim; ama henüz bunun farkında değildim.

Evet, bu sorunun bu kadar gündem olmasının başlangıç noktası, benim kendi sosyal medya hesabım üzerinden yaptığım bir paylaşım. Tabi biraz atılgan da davrandım bu konuda.

Nasıl davranmayayım ki, hiç tanımadığım, halktan bir sürü kişi bana ulaşıyor ve şöyle diyordu:

“Sude, bu sorunu çözmek için kimse uzun süreli bir hareketlenme başlatmadı. Sen başlat, bu mücadelenin ateşini yak, biz de sana destek olalım”

Bu sorunu yaşayan ne kadar fazla kişi olduğumuzu gördüm böylelikle. Herkesin nasıl bir umut arayışı içinde olduğunu gördüm… Hiç kimse de bu insanların sesi olmak için bir adım atmamıştı geçmişte… Hatta halkın, doğru düzgün bilgisi bile yoktu bu sorun ile alakalı, ortalıkta sadece kulaktan duyma bilgiler dolaşıyordu.

İnsanların bu konu hakkında kesin, net ve somut bilgiler alabilecekleri bir alan yoktu. Her ne kadar kendimi hazır hissetmesem de insanlar için, halk için bir şeyler yapma isteği kapladı içimi. İlk adımı attım, tüm bu sorunu yaşayan kişileri tek bir çatı altına toplayabilmek için, ilk sivil toplum örgütünü kurdum: Karma Evlilik Sorunu Çözüm Hareketi.

Upuzun bir yolun başlangıcı, belki de yıllarca sürecek bir mücadelenin küçük bir adımı. Ben bu mücadelenin ateşini yaktım, bizler de birlikte daha da büyüterek devam ettireceğiz, değil mi?