Terazinin Adaleti, Padişahın Tahtını Sallar

Adalet, hak, hukuk, dürüstlük, irade, liyakat.
Ne kadar uzak kaldık değil mi?

Her gün, bir diğerini kaybediyoruz.
Ve işin kötüsü, neleri kaybettiğimizi dahi bilmiyoruz.

Toplum, inanılmaz bir şekilde benmerkezci yaşamaya başladı. Bunu gören liyakatsiz yönetici tayfası da sonuna kadar bu zafiyeti kullanıyor.

Nasıl bir toplum yaratılmak istendiği çok açık. Planları çok iyi işliyor.

Sadece kendini düşünen, toplumsal hiçbir kaygısı olmayan, olaylara sadece kendi penceresinden bakan, yaşadığı çevreye ihanet eden ve en önemlisi de her koşulda biat eden bir toplum.

Evet, istenen yapı bu.

Terazisi elinde olan en düşük yöneticiden, en yükseğine kadar hangisine güven tam olarak var?

Hele de milletin iradesini temsil eden, yasa yapan mercii de yaşananlardan sonra toplum ne yapacak?

Sahtecilik, yolsuzluk, hırsızlık ile adı geçenlerin yasa yapan ortamda nefes dahi alması kabul edilebilir bir durum değilken, yasa yapan konumda olması normal mi? Bu terazi nasıl adil tartacak?

Yaşananların normalleşmesi, görmezlikten gelinmesi, bu rezillikleri bize yaşatanların tekrar tekrar seçilmesi ve bizi yönetmesi; kişilerin karaktersizliklerinden çok toplumların umursamaz davranışlarındandır.

Dünyada örneği olmayan ve sadece uyutmaya yönelik bir eğitim sistemi, dünyada başka bir örneği olmayan yönetici tayfası ve saz arkadaşları ile geldiğimiz nokta bu.

Ya uyanacağız, ya da yok olacağız.

Başlıkta da söylediğim gibi “Terazinin Adaleti, Padişahın Tahtını Sallar”

Bunu önce biz yapmazsak, seçtiklerimiz asla yapmaz.

Güneşin doğduğu Yerden, Herkese Selam Olsun.