Dünya Meteoroloji Örgütü (WMO) tarafından yayımlanan yeni bir raporda, 2020 yılında küresel sıcaklıkların, sanayi öncesi (1850-1900 yılları arası) seviyelerin yaklaşık 1,2 derece üzerinde olduğu açıklandı
Raporda, kutuplardaki ısınmanın, küresel ortalamanın üç katı olduğu konusunda uyarı yapılırken, küresel ısınmayı 1,5 derecenin altında sınırlamak için daha büyük uluslararası işbirliği gerektiğinin altı çizildi.
İklim Göstergeleri ve Sürdürülebilir Kalkınma: Ara Bağlantıları Gösterme raporu açıklandı
Birleşmiş Milletler’e bağlı Dünya Meteoroloji Örgütü (DMÖ), bugün “İklim Göstergeleri ve Sürdürülebilir Kalkınma: Ara Bağlantıları Gösterme” adlı raporuyla ilgili basın açıklaması yaptı.
Açıklamada Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerine (SKH) ulaşmak ve küresel ısınmayı bu yüzyılın sonuna kadar 2 derecenin, hatta 1,5 derecenin altında sınırlamak için daha büyük uluslararası işbirliği ihtiyacına dikkat çekildi.
Raporda yedi iklim göstergesinin; karbondioksit konsantrasyonu, sıcaklık, okyanus asitlenmesi, okyanus ısı içeriği, deniz buzu boyutu, buzul kütle dengesi ve deniz seviyesi yükselmesi olduğu belirtildi.
Karbondioksit emisyonlarının dünya üzerindeki dağılımına bakıldığında; CO2 emisyonunun yüzde 25 ila yüzde 30’u okyanus tarafından emilir ve okyanus asitlenmesine yol açar.
Yüzde 20 ila yüzde 25’i bitki örtüsü tarafından emilir ve geriye kalan yüzde 50 atmosferde kalır ve ek sera etkisine katkıda bulunur.
200 yılda 4 derece ısınma bekleniyor
Raporda sera gazı senaryosuna göre 2100 yılına kadar küresel ortalama yüzey sıcaklığının 2–5 derece artması öngörülüyor. Geçmişte her 20 bin yılda 4 derece ısınma gözlemlenirken antropojenik iklim değişikliğinin sadece iki yüzyılda aynı ısınmayı tetiklemesi bekleniyor.
Kutuplardaki ısınma oranı küresel oranın üç katı
Raporda, 2020 yılındaki ısınmanın şimdiden sanayi öncesi (1850–1900 yılları) seviyelerin yaklaşık 1,2 derece üzerinde olduğu vurgulandı.
Diğer yandan kutup ısınma oranının, küresel ortalama oranından 3 kat daha hızlı olduğu belirtildi.
Kuzey Kutbu hızla ısınırken, yüksek sıcaklıklar, kalıcı donların erimesine ve yeraltında depolanan metanın havaya bırakılmasına neden olduğu belirtildi.
Eğer bu fenomen gerçekleşirse metanın, 100 yıllık bir zaman ölçeğinde CO2’den 20 kat daha fazla küresel ısınma potansiyeline sahip olduğu vurgulandı.
