Kıbrıs’ın Kuzeyindeki Gençler: Sessiz Çığlıklar ve Sistemik Engeller

Kıbrıs‘ın kuzeyinde yaşayan gençlerin geleceği, adanın kuzeyindeki defacto devlet ve Türkiye‘nin uzun süredir devam eden sömürüsü altında boğuluyor.

Eğitim başta olmak üzere birçok alanda yolsuzluk ve istikrarsız ekonomi, zorunlu askerlik, kısıtlı kariyer imkanları, gençlere göç kapısını sonuna kadar açıyor.

1983’ten günümüze uygulanan modernize edilmiş soykırım biçimi bugün halen devam etmekte ve son üç yıldır ciddi bir beyin göçüne sebep olmaktadır.

Elbette, yaşadığımız sorunlarla yüzleşmek önemlidir fakat bu da imkanlar doğrultusunda pek mümkün değil.

Defacto yönetim altında yaşamak, hukuksal karmaşa ve belirsizlikle dolu bir ortamda geleceğe dair umutlarımızı kaybetmemize neden oluyor. Türkiye’nin Kıbrıs üzerindeki etkisi ise adanın ekonomik ve siyasi bağımlılığını derinleştiriyor ve seçim dönemleri gençleri adeta bir oyun tahtası gibi kullanıyor.

Ancak, bu eleştirel bakış açısının ötesine geçmek ve somut adımlar atmaktan kaçınıyormuyuz yoksa sistem bizi buna mı itiyor. Sadece sorunları dile getirmek, çözüm için yeterli değil fakar ne yapılabilir bu imkanlar altında da tartışma konusu.

Gençler olarak, sadece kendi sesimizi duyurmakla kalmamalı, aynı zamanda etkili politikaların oluşturulmasına katkıda bulunmalı ve tarafb gütmeden gerek muhalefeti gerekse hukumet edenleri eleştirmemiz gerrektiğini kavramalıyız.

Türkiye’nin sömürüsüne ve baskısına karşı durma konusunda da siyasilerin ürkek davranışlarını eleştirmeliyiz, 100 bin TL den fazla geliri olan vekil ve bakanların açlık sıırında yaşayan insanların halinden anlamalrını beklemek hayal olmanın ötesine geçemez ve ne yazık ki, siyasi liderlerin çoğu, bu sorunlara karşı etkili bir mücadele yürütemek istemiyor ve gençlerin seslerini yeterince kulak vermiyor.

Bu noktada, gençler olarak kendi sorumluluklarımızı da görmeliyiz. Sadece dertlenmek ve şikayet etmek yerine, sorunlara çözüm odaklı yaklaşmalı ve aktif bir şekilde değişim için çalışmalıyız. Ancak bu şekilde, gerçek bir ilerleme kaydedebiliriz.

Sonuç olarak, Kıbrıs’ın kuzeyindeki gençlerin seslerini duymak ve sorunlarına çözüm bulmak için daha fazla çaba sarf etmeliyiz. Ancak bu şekilde, geleceğimizi kurtarabilir ve adanın barışa olan ihtiyaç ve potansiyelini ortaya çıkarabiliriz.