Gelecek Nesiller Yok Oluyor
Ülke eğitim sisteminin içinde bulunduğu olumsuz durum ortada dururken sağlıklı eğitim almak imkânsız hale gelmiştir.
Başta yazayım, eğitim ile ilgili görüşüm kesinlikle “Köy Enstitüleri” modelinin uygulanmasıdır.
Karpaz özelinde başlayıp tüm adaya uygulanacak merkeziyetçi yapıdan uzak, modern, bölgesel zenginlikleri içine alan ve ara eleman yetiştirme konusunda tam teşekküllü bir eğitim alanı oluşturmak kaçınılmaz olmuştur.
Nitelikli meslek sahibi olacak ve kırsal da hayatını idame ettirecek insanlar yetiştirmek için sistemin elden geçmesi ve buna uygun alanların oluşturulması gerekmektedir.
Aksi halde kırsalda kalan gençler göç edecek, elinde bulundurdukları toprakları satacak ve efendisi olduğu topraklarda işçi dahi olamayacak.
İlk adımda, var olan binaların acil bir şekilde planlanarak meslek edindirme kursu veya meslek lisesine çevrilmesi gerekmektedir.
Rüzgâr, fırtınaya dönüyor. Acil önlem alınması gerekmektedir.
Kaynakçı, operatör, inşaat ustası, kaportacı, boyacı, elektrikçi gibi ana meslekler de dahi yetişen eleman yok.
Göz göre göre bir nesil yok ediliyor.
Eline vida dahi alıp sıkamayan bir nesil yetişiyor.
Dünya gerçeklerinden uzak, hayati ihtiyaçlarını karşılayacak gerçeklerden bihaber, meslek sahibi olma gibi bir derdi olmayan nesiller sistemin kurbanı oluyor.
Karpaz’da yaşayıp az da olsa; balıkçılık, hayvancılık, arıcılık, turizm gibi konularda bilgin yoksa ‘köy’ bitmiş demektir.
Ailelerin, çocuklarımı hangi kursa daha fazla götüreyim yarışı ile sınav odaklı başarı sevdası, çocuklarımızı bitiriyor.
Gelecek nesiller tehlike de. Bu sistemle ayakta kalmak imkânsız.
Bizi kurtaracak olan; vergilerimiz ile oluşturulan saçma sapan yatırımlar, betonlaşma, binalar, duvarlar, günü kurtaran siyasi hamleler değildir.
Bizi kurtaracak olan; ortaya vizyon-misyon koyan, geleceğimizi garanti altına alan yatırım alanları oluşturan, eğitimden sağlığa, her alanda kavga veren yöneticiler seçmektir.
Ya Cesaret Ya Esaret. Karar Bizim!
Güneşin Doğduğu Yerden, Herkese Selam Olsun.
