Rumumsular, Türkümsüler ve Kıbrıslılar: Asıl Korktukları Kim?

UBP ve başındaki figüranlar, artık Türkiye‘nin Kıbrıs‘taki vesayet rejiminin aleni taşeronları olmaktan öteye geçemiyor.

Ünal Üstel’in son açıklamaları da bunun somut bir örneği; “Rum yönetimi, adanın işgal bölgesine sıkışmış olan Kıbrıslı davasını çarpıtıyor” diyor.

Ama bu halkın hangi davası? İşgalin, yalanın, yağmanın davası mı? Yoksa kimliği, onuru ve bağımsızlığı için mücadele eden Kıbrıslının davası mı?

Bu ülkede her gün “Türklüğünü ispatla” denilen bir halka sahte davalar pazarlayanlar var.

Rumlar kovuldu, geriye sadece “Rumumsular” kaldı diyorlar. Çünkü onların lügatinde Kıbrıslı diye bir kimlik yok. Kıbrıslı, onların gözünde ya “Rum kırması”dır ya da “Linobambaki”

Ve bu düşman tanımı tesadüfi değildir. Türkçü faşizmin kurucularından Nihal Atsız’ın çizdiği düşman profiliyle birebir örtüşür.

“Gündüz Hristiyan gece Müslüman olan Linobambakiler” dedikleri biziz.

“Venedik bozuntuları” biziz. Çünkü bu topraklarda doğduk, bu toprakların dilini, kültürünü, acısını taşıyoruz.

Orgeneral Hayri Kıvrıkoğlu’nun Ferdi Sabit Soyer’e “Türklüğünü ispat et” dediği gün, bu kimlik mücadelesi sembolleşti.

Bir Kıbrıslı ne kadar uğraşsa da asla yeterince Türk olamaz onların gözünde. Çünkü mesele Türklük değil; mesele biat, itaat ve silikleşmektir.

Türk gibi görünsen de yetmez, ruhunu da teslim etmen gerekir. Bu yüzden Erhan Arıklı Türkiye’de halka açık konferansta “Devletin en başındaki bile Linobambaki olabilir” diyerek, her Kıbrıslıya şüpheyle bakılmasını salık verir.

Peki Üstel bu söyleme ne diyor? Hiçbir şey. Çünkü onun için önemli olan Kıbrıslılık değil, atanmışlığın gereğini yerine getirmek.

“Kıbrıslılar adına” konuştuğunu iddia eden bir başbakan, Türkçe konuşan Kıbrıslıların kimliğini hedef alan faşist söylemlere tek bir kelime etmezken; her demeçte, Ankara’nın sesi olmaktan çekinmiyor.

UBP, kendini “Kıbrıs halkının temsilcisi” olarak tanıtıyor ama gerçekte bu halkın kültürüne, tarihine ve hafızasına düşman olanların safında yer alıyor.

Çünkü onların asıl savaşı Rumlarla değil, Kıbrıslı kimliğin ta kendisiyle. Ve en çok korktukları şey; bir gün bu halkın Linobambaki değil, Kıbrıslı olarak ayağa kalkması.

Çünkü o gün geldiğinde, korktukları her şey gerçek olacak.