ÖĞRETİLMİŞ ÇARESİZLİK
“Çözüm olmadan hiçbir şey olmaz”…
Veya “Türkiye olmadan biz de olmayız”…
Her ikisi de öğretilmiş çaresizliktir!..
En önemlisi de her alanda ve her anlamda üretim yapmamızın önünde en büyük engeldir!..
Ben sürekli bir şekilde Rumlardan veya Türkiye’den beklenti içerisinde olmaktan bıktım!..
Hem de çok fena!..
Evet, Kıbrıs’ta bir çözüm benim olmazsa olmazım ve Kıbrıslı Rumlar ile Kıbrıslı Türkleri tek halk olarak, yani Kıbrıs Halkı olarak görüyorum!..
Ve evet, Türkiye halkına karşı büyük bir sevgi bağım var!..
Fakat bu hislerimin bir karşılığı yok!..
Ne Rumlar’ın bizimle çözüm isteyeceği ne de Türkiye’nin bize saygı duyacağı noktada değiliz!..
Bunu öncelikle kendimize itiraf etmeliyiz!..
Kendi kendini yönetmekten aciz olan bir toplumla kim ortaklık kurmak ister?
Veya kim o topluma saygı duyup dikkate alır?
Rumlar da Türkiye’yi yönetenler de ne yapıyorsa kendi çıkarları için yapıyor!..
Sorun bizde!..
Bakınız son 3 ayda yaşadığımız rezaletlere!..
Bunları bize zorla yaptıran birisi yok!..
Kimse bize partizanca istihdam yapmamızı ve liyakatsiz insanları işe almamızı söylemiyor!..
Veya çevreyi mahvetmemizi, yolsuzluk yapandan hesap sormamamızı falan da talep etmiyor!..
Başkalarının yaptıkları yanlışları sizlere buraya sıralar dururum!..
Hiç sorun değil!..
Ancak önemli olan kimin ne düşündüğü veya kendi çıkarı için ne istediği değil bizim ne yaptığımızdır!..
Evet, biz bu ceberut düzenden kurtulmak için ne yapıyoruz?
-Adil bir sistem?
-Şeffaf bir yönetim?
-Demokratik bir düzen?
-Üreten bir toplum?
Evet, ne?
Koca bir hiç!..
-Türkiye para göndersin…
-Türkiye kamu maaşlarını ödesin…
-Türkiye yatırımları yapsın…
-Türkiye aşı yollasın…
Tabi tüm bunların yanında Kıbrıs Cumhuriyeti’ndeki haklarımızı da kullanalım!..
Üstelik Türkiye de bize karışmasın ve müdahale etmesin!..
Yok böyle bir dünya!..
Hayır varsa, hani şahit falan olduysanız saklamayınız, direkt toplum olarak oraya göç edelim!..
Sorunumuz öğretilmiş çaresizlik ve bu çaresizlik haline son vermediğimiz sürece ahlaksızlık bataklığında boğulup yok olacağız!..
