BAŞARI KRİTERİMİZ

Örneğin;
Bir devlet kurumuna gidiyorsunuz, işiniz çok basit, onu yapmak için uğraşıyorsunuz ama bürokrasi ve anlamsız engeller sizi çileden çıkartıyor!..

5 dakikalık işinizi kimi zaman saatlerce, kimi zaman ise günler süren eziyet sonrası halledebiliyorsunuz!..

Tam tersi de olunca “İşte başarı” diyoruz!..

Başarı kriterimiz öyle düşük ki, örneğin bir devlet kurumunda doğalında bir işimiz hallolduğunda dünyanın en mutlu insanı oluyoruz!..

O devlet kurumunu veya dairesini başarılı addediyoruz!..
Oysa olması gereken bu!..

Fakat kötü örnekler hayatımızda o kadar bir çok yer kaplıyor ki, normaller bize mükemmelmiş gibi geliyor!..

Mesela;
-Bir kurumda işinizin tam zamanında olması…
-Bir belediyenin çöpleri düzenli toplaması…
-Bir hükümetin düzenli maaş ödemesi…

Ve dahası!..
İşte bizim başarı kriterimiz bu!..

Düşünsenize bir bakan ihale sonuçlandırdığı için kendini başarılı ilan ediyor ve yüzlerce insan da onu alkışlıyor!..
Bu bir şaka olmalı!..

Normali bu kadar mükemmel kabul eden bizlerin doğru yönetilmesi mümkün değildir!..
Bizlere doğalı başarı olarak kabul ettirdiler!..

O nedenle mükemmelin ne olduğunu bilmeden normali başarı, kötüyü normal, berbatı ise başarısızlık olarak görüyoruz!..

Tam öğretilmiş çaresizlik…
Hatta kabızlık!..

Birçok sorunun cevabı aslında bizlerin başarı kriterinde, yani bu yazıda yatıyor!..